Ήταν η πρώτη φορά, μετά τις τόσες φορές που έχω πάει στην Τήνο, που δεν με ενόχλησε ο αέρας καθόλου. Το αντίθετο τον αναζητούσα. Και αυτό γιατί ανακάλυψα μια άλλη Τήνο. Την Τήνο μέσα από τα μονοπάτια της!
Ήταν η πρώτη φορά που διαπίστωσα ότι ένα παιδί όταν κάνει μικρές πεζοπορίες από τα 4 χρόνια του μπορεί στα 7 του να είναι ένας πεζοπόρος που αντέχει τα 10 χλμ. Φαντάσου πόσα χλμ. θα περπατάει στα 10 ή στα 12 του.
Και τι να πρωτοπώ για τα μονοπάτια. Περπατάς και συναντάς διαφορετικά τοπία, είτε πράσινα, είτε πιο βραχώδη. Μπορείς να σταματήσεις να κόψεις μούρα ή σύκα ή μπορείς να σταματήσεις πάνω σε ένα ύψωμα και να θαυμάσεις την υπέροχη θέα και στο τέλος της διαδρομής να καταλήξεις σε ένα χωριό για να δροσιστείς με μια λεμονάδα ή ένα γλυκό και να γυρίσεις πίσω ανανεωμένος. Η επιστροφή πάντα είναι πιο γρήγορη!
Νωρίς απόγευμα απολαμβάνεις την βουτιά σου σε όποια παραλία κόβει ο αέρας και τρώς υπέροχο, πραγματικά καλομαγειρεμένο φαγητό στις μοναδικές ταβέρνες ολόγυρα. Έαν θες να πάς σε ψαγμένα beach bars και να κάτσεις εκεί μέχρι αργά το βράδυ μπορώ να σου πω που!!!
Μαρία